Emmeloord - Het zat de afgelopen tijd niet echt mee, maar Ashley van Assen (14) blijft zich focussen op haar grote doel: een nationale tennistopper worden. Zeven keer per week trainen, competitie spelen, zo’n veertig weekenden per jaar aan toernooien meedoen, verjaardagen overslaan: alles voor het grote doel.
Vier jaar geleden ontdekte Erwin de Boerdere, eigenaar van en trainer bij Tennis College Flevoland, Ashley van Assen op een van de scoutingsdagen, die door de nationale bond worden georganiseerd. ‘Ze doet het heel goed. Ashley boekt leuke resultaten, behoort tot de top 50 van Nederland. Helemaal niet verkeerd.’ Hij omschrijft haar als ambitieus, rustig, serieus en gek van tennis. ‘Ze doet heel veel voor haar sport: vroeg opstaan en vroeg naar bed, een opleiding volgen in Zwolle en veel reizen voor de training. Gelukkig hebben haar ouders er ook veel voor over.’
Echt geen opgave
Dat Ashley zo gek van tennis is, is weer niet zó gek. Moeder Nancy en vader Patrick zijn zelf wild van tennis. Het gezin, waartoe ook nog zoon Diego behoort, bezoekt regelmatig grote toernooien. En de ouders van Ashley rijden haar ontelbare malen per jaar naar trainingen en toernooien. ‘Dat snapt niet iedereen, maar het hoort er gewoon bij’, zegt Nancy. ‘Onze kinderen gaan voor. Het is voor ons echt geen opgave. Ze moet tennis vooral leuk blijven vinden, dat staat voorop.’ En heus, vader en moeder vergeten zichzelf niet. ‘Soms pakken we zelf een toernooitje mee.’
Tennis en school, in die volgorde, bepalen het leven van Ashley van Assen. Een paar keer per week neemt Erwin de Boerdere Ashley zelf onder handen, andere keren traint ze op school of in Lelystad. Ashley doet het VWO aan het CSE Zwolle, het Centre for Sports and Education. ‘Ik tennis liever dan dat ik naar school ga’, zegt ze. ‘Tennis is voor mij het allerbelangrijkste. Alle andere dingen komen pas daarna. School staat voor mij op plek twee. Ik denk, dat het voor mij de komende jaren alleen maar meer tennis wordt in plaats van minder.’
Een stuk beter
Het lijkt alsof de afgelopen jaren, waarin ze kampte met een scheenbeenblessure, last kreeg van haar knieën door de groei en corona een grote spelbreker was, Ashley van Assen alleen maar fanatieker hebben gemaakt. ‘Ik moest weer terug in mijn ritme komen en gelukkig gaat het sinds begin dit jaar een stuk beter.’ Ze pakte niet veel punten voor de ranking, omdat ze op veel jeugdrankingtoernooien meedeed op bronsniveau. ‘Ik ben nu zover, dat ik weer terug ben op zilverniveau.’ Dat betekent, dat ze meer punten voor haar ranking kan scoren. En het zelfvertrouwen lijdt er ook niet onder.
Hoe jong ze ook nog is, Ashley van Assen kan goed in de spiegel kijken. Ze weet precies wat haar sterke punten zijn en op welke onderdelen ze nog veel vooruitgang kan boeken. ‘Mijn forehand is heel goed. Dat komt door mijn versnelling en goede techniek. Dat vind ik niet alleen, ook trainers van mijn tegenstanders vinden dat.’ Erwin de Boerdere beaamt de woorden van zijn pupil. ‘Ze kan met haar forehand een aardige klap uitdelen. Dat is een kwestie van techniek, in combinatie met haar fysiek. Ashley is een groot en sterk meisje.’
Bang voor fouten
En de uitdagingen dan, de verbeterpunten? ‘De backhandgreep en mijn houding op de baan’, weet Ashley. Moeder Nancy vindt, dat het qua mentaliteit nog beter kan, maar haar dochter ziet absoluut vooruitgang. ‘Het gaat beter dan een paar jaar geleden, maar ik voel vooral nog veel spanning als ik voor sta. Dan ben ik bang om fouten te maken en alsnog te verliezen. Bij een achterstand speel ik meer vrijuit.’ Nancy: ‘Soms zinkt haar dan de moed in de schoenen, gelooft ze er niet meer in. Terwijl dat helemaal niet nodig is.’
Ook Erwin de Boerdere ziet genoeg onderdelen in het spel van zijn pupil, die voor verbetering vatbaar zijn. ‘Dat beseft Ashley zelf ook. Je moet er als jonge tennisster veel voor doen om een goed niveau te bereiken.’ Daar krijgt de Emmeloordse tennisgek bij Tennis College Flevoland ruimschoots de tijd voor. De Boerdere: ‘Ontwikkelen is in deze fase belangrijker dan het leveren van prestaties. Het streven is, dat Ashley op haar twintigste een heel goede tennisster is. Ik hoop, dat ze dan nog steeds tennist en mij kan bedanken voor de goede begeleiding.’
De tennisleraar en ondernemer uit Zeewolde ziet, dat Ashley van Assen, een van de twee Flevolandse tennistalenten met de status van ‘belofte’, nog geen top is, maar: ‘Daar wil ze wel graag naartoe en dat is hartstikke mooi.’ Om geen misverstanden over haar ambities te laten bestaan, zegt ze het nog eens luid en duidelijk: ‘Ik wil ooit op Wimbledon staan.’
Harry de Ridder
